Waarom mislukken 2e spoortrajecten zo vaak?

Het gebeurt helaas te weinig dat verzuimende werknemers door middel van een 2e spoortraject succesvol herplaatst worden bij een andere werkgever. Veel trajecten worden als mislukt ervaren. Bartwim Hotting, re-integratiespecialist bij JobUp, weet wel waarom. Lees in zijn blog waar het mis kan gaan.

In mijn werk als re-integratieconsulent begeleid ik dagelijks mensen die door middel van een 2e spoortraject op zoek moeten gaan naar passend werk bij een andere werkgever. Ik neem jullie graag mee in het traject van Henk. Henk is 62 jaar, woont al zijn hele leven in Rotterdam en heeft bijna zijn hele carrière als lasser gewerkt. Destijds is hij als tiener via een stage binnengekomen en na 2 jaar LTS heeft hij geen schoolbank meer gezien. Henk kan goed samenwerken met collega’s, heeft een bult ervaring en doet zijn werk prima. Het begon met rugpijn, die steeds erger werd. Daarna volgden ook de armen en handen. Bijna 5 jaar voor zijn pensioen werd hij ziekgemeld en kwam hij in contact met artsen in het ziekenhuis en vanuit werkgever met de bedrijfsarts. Er werd geluisterd en in de computer werd opgeschreven wat hij niet meer kon. Maar met de medische termen die artsen eraan koppelden kon Henk niets, hij zat met tranen op de bank terwijl een zoon zijn tuin aan het straten was. Werk waarbij hij graag wilde helpen; nee, liefst zelf wilde doen. Een jaar nadat Henk zich ziekmeldde, hoorde hij via zijn werkgever en arbeidsdeskundige over een traject tweede spoor. Dat gesprek verliep zo: Een wat voor traject? Een tweede spoor traject. Om wat te doen? Nou, om op zoek te gaan naar passend werk bij een andere werkgever. Wat is dat? Dat is werk wat je nog wel kan doen, rekening houdend met je klachten. En de werkgever dan? Wil die van me af, ofzo? De werkgever is verplicht om je dit traject te laten volgen en je hebt hierin ook niet persé een keuze. Ze blijven je salaris ook gewoon doorbetalen tijdens het traject.  Wie wil nog zo’n oude man hebben? En nog ziek ook? Wat wordt er van mij verwacht? Ik heb nog nooit gesolliciteerd!

Bovenstaand gesprek is ongetwijfeld heel herkenbaar voor werkgevers en werknemers. Veel werknemers reageren vanuit angst en onzekerheid afwijzend en gaan met de spreekwoordelijke hakken in het zand. De oplossing: Is er een oplossing? De wereld is niet altijd maakbaar, ik als coach kan niet de rugpijn van Henk wegnemen of een verjongingskuur geven. Maar wat kan wel?

• Betrokken: het gaat erom de mens te zien en niet de beperking. Door interesse in de persoon en erkenning voor zijn klachten wordt het mogelijk om samen de kortste weg naar passend werk te nemen. Opvallend vaak is zingeving een belangrijke factor! 
• Betrouwbaar: ik wil Henk het eerlijke verhaal vertellen. Wat wordt er van hem als werknemer verwacht? Waar liggen er in de arbeidsmarkt échte kansen? Recht door zee in communicatie, en positief op zoek naar mogelijkheden!
• Bekwaam: hierbij draait het om vakkennis en ervaring. Ziekte en verzuim zijn niet alleen voor werknemers als Henk, maar ook voor werkgevers (HR / leidinggevenden) geen dagelijkse kost. Het is belangrijk om de juiste stappen op het juiste moment te zetten. Dit kan door wet- en regelgeving uit te leggen, door een persoonsprofiel en zoekprofiel op te stellen, met werknemer de inzetbaarheidsprofiel of FML te bespreken, een sollicitatietraining te geven of door een assessment in te zetten.

Als re-integratieconsulent heb ik Henk een mooi traject mogen bieden. Hij kreeg begrip voor de gekozen route, hij voelde zich gehoord in zijn angst en onzekerheid voor de toekomst, was blij met de kennis en steun vanuit mij als coach. Ik heb hem nieuwe beroepsrichtingen kunnen schetsen die realistisch en haalbaar waren. Dat maakte dat Henk graag afsprak met mij als coach en de tips en adviezen die ik gaf goed opvolgde. We hebben het traject succesvol mogen afsluiten.   

Op zoek naar een re-integratiebedrijf met een frisse aanpak?  Neem dan vrijblijvend contact met ons op. We komen graag bij u langs om te sparren inzake onze dienstverlening inzake 2e spoor.